این اقامتگاه خانوادگی است | ماجرای زن و شوهری که روستایی را به مقصد گردشگری تبدیل کردند
به گزارش همشهری آنلاین، همچنین اقامتگاه‌های بوم‌گردی که توسط خانواده‌ها مدیریت می‌شود، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. هانیس در ۱۸ کیلومتری سنندج، روستایی با چشم‌انداز زیبا و طبیعت بکر اما صعب‌العبور است. تا همین ۷، ۸ سال پیش گردشگران رغبتی برای حضور در این روستا نداشتند ولی حالا روستا یکی از اهداف گردشگری در این منطقه محسوب می‌شود. دلیل آن کارآفرینی زوجی است که به سختی اما با تلاش فراوان اقامتگاه بوم‌گردی راه‌اندازی کردند.
مظفر رضاقلی به همراه همسرش هایده مرادیان مدیریت این اقامتگاه را به عهده دارند. رضاخانی به همشهری می‌گوید: «من و همسرم مدیریت اقامتگاه بوم‌گردی خانوادگی‌مان را در روستای زیبای هانیس بر عهده داریم. این مجموعه با هدف اشتغال‌زایی، حفظ فرهنگ بومی و الگوسازی برای توسعه روستاهای محروم راه‌اندازی شده است.»
او از پیشینه آغاز فعالیت خود می‌گوید و اینکه «فعالیت ما از سال ۱۳۹۷ آغاز شد. ابتدا در زمینه دامداری مشغول بودیم، اما با افزایش قیمت علوفه و شرایط اقتصادی، این مسیر با چالش‌هایی روبه‌رو شد.»
رضاقلی تاکید می‌کند: «پس از مدتی، با توجه به علاقه شخصی و ظرفیت‌های منطقه، تصمیم گرفتیم خانه روستایی‌مان را به اقامتگاه بوم‌گردی تبدیل کنیم.»
حالا این پرسش مطرح است که این خانواده چگونه به ایده و اجرای اقامتگاه بوم‌گردی روی آورده‌اند. رضاقلی عنوان می‌کند: «با مشارکت خانوادگی و همراهی یکی از دوستان همسرم که در حوزه صنایع دستی و طراحی سنتی تخصص داشت، اقامتگاه را راه‌اندازی کردیم. تمام سرمایه‌گذاری از منابع شخصی بوده و بدون دریافت هیچ گونه تسهیلات دولتی، مجموعه را توسعه دادیم.»
او از ویژگی‌های روستای هانیس و اقامتگاه های بوم‌گردی می‌گوید: «روستای هانیس، منطقه‌ای بکر با آب و هوای چهار فصل و چشم‌اندازهای طبیعی به حساب می‌آید. کوه‌های چیا و قرقول، چشمه‌های آب معدنی و پوشش گیاهی غنی از جاذبه‌های این روستاست.»
رضاقلی درباره اقامتگاه بوم‌گردی می گوید: «زمانی که فاز نخست را راه‌اندازی کردیم، پذیرش حدود ۲۰ گردشگر را در اقامتگاه بوم‌گردی داشتیم. البته در حال توسعه اقامتگاه هستیم و قرار است در فاز دوم افزایش ظرفیت آن را به ۴۵ نفر برسانیم. فضای دربستی مناسب برای خانواده‌ها، طراحی سنتی و آرامش بخش از ویژگی‌های اقامتگاه ماست.»
به گفته مظفر رضاقلی، با وجود دورافتادگی منطقه، اقامتگاه توانسته رونق نسبی به اقتصاد محلی ببخشد. او ادامه می‌دهد: «خرید گردشگران از سوپرمارکت‌ها و تولیدات محلی، موجب بهبود وضعیت معیشتی اهالی شده است. همچنین پرورش زنبور عسل در کنار بوم‌گردی، یکی از فعالیت‌های جانبی ماست که محصولی خالص و با کیفیت ارائه می‌دهیم.»
او درباره نقش خانواده در مدیریت این اقامتگاه می‌گوید: «موفقیت این مجموعه بدون حضور همسرم ممکن نبود. از ارتباط با گردشگران، پخت نان سنتی، نظافت و پذیرایی گرفته تا ایجاد حس صمیمیت، همه با مشارکت او انجام می‌شود. باور داریم که بوم‌گردی خانوادگی، به ویژه با حضور بانوان، از نظر کیفیت و رضایت مهمانان بسیار موفق‌تر عمل می‌کند.»
بیشتر بخوانید:
آموزش، ابزاری موثر برای تحول پایدار گردشگری است | برگزاری ۲ برنامه آموزشی گردشگری در هر استان
تحول پایدار در گردشگری چگونه محقق می شود؟ | وقتی پای دانشگاه هم به گردشگری باز شد
